ดรรชนี ๔ อย่าง : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 6 / 120

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 267 ในเวลาเกิด, ส่วนในปวัติกาล แม้รูป อะไร ๆ จะไม่ได้ ก็หามิได้ ฯ นี้เป็นปวัติกมนัยแห่งรูปในรูปสังคหะนี้ ฯ ส่วนนิพพาน คือโลกุตตระ พึงกร

บทความนี้นำเสนอเนื้อหาจากอภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา โดยให้รายละเอียดเกี่ยวกับคำอธิบายเบื้องต้นของรูปในโครงสร้างของสังคหะ รวมถึงนิพพาน ซึ่งเรียกว่าโลกุตตระ และมีความสำคัญที่จะต้องเข้

ભૈ ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 289 รูป ๕ อย่าง ชื่อโคจรคาฬิกรูป เพราะมีความเป็นธรรมชาต อันวิญญาณตั้งอาศัยแล้ว รับอารมณ์นั้น ๆ เป็นสภาพฯ รูปนอกนี้ คือ รูป ๒๓ อย่าง

เนื้อหาในหน้าที่ 289 พูดถึงรูปแบบและข้อคิดในอภิธัมมัตถสังคหะ ซึ่งอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างจิตกับรูปเข้าไว้ โดยใช้ศัพท์และแนวคิดที่อธิบายคุณธรรมที่สำคัญ เช่น โคจรคาฬิกรูป และอวินิพโภครูป เพื่อให้เข้าใจ

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 319 ด้วยอำนาจความพอใจในรูปภพและอรูปภพ ชื่อว่าภวาสวะ ได้แก่ความ ติดใจในฌานฯ ความกำหนัด เฉพาะที่สหรคตด้วยสัสสตทิฏฐิ ท่าน สงเคราะห์ลงในภวา

ในอภิธัมมัตถสังคหบาลีได้อธิบายเกี่ยวกับความกำหนัดซึ่งหมายถึงการติดใจในรูปภพและอรูปภพ โดยรวมถึงการกำหนัดในฌานและความพอใจที่นำไปสู่สัสสตทิฏฐิ ในบทนี้ยังกล่าวถึงทิฏฐิ ๖๒ อย่าง และอวิชชาที่ผูกพันสัตว์ทั้ง

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 337 ส่วนรูปที่ทรงแสดงไว้ในอุปาทานักขันธ์ โดยเป็นที่ตั้งแห่งอุปาทาน และโดยอำนาจแห่งราศี ฯ [อธิบายอายตนะ] จิตและเจตสิกมีทวารและอารมณ์นั้น

เนื้อหานี้พูดถึงอายตนะซึ่งประกอบด้วยจักษุและรูป และมีผลกระทบต่อวิญญาณ โดยการทำความเข้าใจกับอายตนะสามารถนำไปสู่การเข้าใจในธรรมชาติของสังขารและทุกข์ รวมถึงการดำเนินกิจกรรมต่าง ๆ ในชีวิตประจำวัน โดยจะมีอ

1 - หน้าที 343 ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้ หาก พระผู้มีพระภาคอจ้าจึงทรงยกขันธ์ ๒ ขึ้น แสดงไว้ ฯ ท่านอาจารย์ทำไว้ในใจว่า ก็พระนิพพาน พระผู้มีพระภาค ทรงสงเคราะห์ลงในอายต

เนื้อหาเกี่ยวกับอภิธัมมัตถสังคหบาลีและอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกาอธิบายถึงความสำคัญของขันธ์ในการเกิดทุกข์และการพ้นจากทุกข์ ซึ่งปรกฏว่า พระผู้มีพระภาคทรงยกขันธ์เป็นตัวแทนแห่งธรรมต่าง ๆ ที่มีความแตกต่างและเก

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 352 วัตถุย่อมเป็นปัจจัยแก่วิบาก ด้วยอำนาจแห่งสหชาตปัจจัย (และ) ธรรมทั้งหลาย มทั้งหลาย คือจิตและเจตสิกเป็นปัจจัยแก่รูปที่เกิดร่วมกัน ด้ว

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของปัจจัยที่ทำให้เกิดวิบากและธรรม รวมถึงการเชื่อมโยงความสัมพันธ์ระหว่างจิตและเจตสิกที่มีผลต่อการเกิดของรูปและวิญญาณ ธรรมทั้งหลายสามารถแบ่งออกได้ตามลักษณะและกาลเวลา แต่ทั้งหมด

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 360 ว่าอายตนะ ฯ อายตนะ ๖ และอายตนะที่ ๖ ชื่อว่าสฬายตนะ ผัสสะ ที่เป็นไปในทวาร ๖ ด้วยอำนาจแห่งจักขุสัมผัสเป็นต้น ชื่อว่าผัสสะ ฯ เวทนามี ๓

ในหน้าที่ 360 ของอภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา กล่าวถึงอายตนะ ๖ และการรับรู้ผ่านสัมผัส การแบ่งประเภทเวทนาเป็น ๓ ประเภท รวมถึงการจัดประเภทตัณหาและอุปาทาน โดยอธิบายเกี่ยวกับความแตกต่างระ

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 388 กาล ด้วยสามารถแห่งธรรมประกอบด้วยอดีตกาล ๕ อย่าง ด้วยอำนาจ อนันตรปัจจัย สมนันตรปัจจัย อาเสวนปัจจัย นัตถิปัจจัย และวิคตปัจจัย แห่งกรร

ในเนื้อหาได้กล่าวถึงความหมายและหน้าที่ของกาล ซึ่งประกอบด้วยอดีต ปัจจุบัน และอนาคต รวมถึงการแสดงถึงปัจจัยที่สำคัญต่าง ๆ ที่เกี่ยวกับกรรมและธรรม นอกจากนี้ยังได้กล่าวถึงบัญญัติและการแยกแยะนามและรูป รวมถึ

ประโยค๑ - บาลีไวยกรณ์ วจีวิภาค สมาสและตัทธิต - หน้าที่ 135 ตัทธิต [๑๐๒] ปัจจัยหมู่หนึ่ง เป็นประโยชน์เกื้อกูลแก่เนื้อความย่อ สำหรับใช้แทนศัพท์ ย่อคำพูดลงให้สั้น เรียกง่าย ๆ เหมือนคำว่า " สยาม ชาโต เกิด

ในเนื้อหานี้ได้กล่าวถึงตัทธิตในบาลีไวยกรณ์ ซึ่งเป็นปัจจัยที่ช่วยเกื้อกูลแก่เนื้อความ โดยเฉพาะในส่วนของสามัญญูตัทธิตที่มีการแบ่งออกเป็น 13 ประเภท ได้แก่ โคตตตาธิต ตรายาทิต ราคาทิต และอื่นๆ ข้อมูลเหล่าน

ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วากยสัมพันธ์ - หน้าที่ 219 เวรชาย วิหรติ มหิตา ภิกฺขุสเซน สทฺธี (๑๕๓) บทนามนาม ที่ประกอบด้วยจตุตถีวิภัตติ ใช้ในอรรถ ๓ อย่าง เข้ากับกิริยา เรียกชื่อเป็นอย่างเดียวกันว่า สมุปทาน ดั

บทนี้กล่าวถึง บทนามนาม ในบาลีไวยากรณ์ ซึ่งจะมีการแบ่งออกเป็นหลายประเภทตามวิภัตติ โดยมีการใช้อรรถที่แตกต่างกันออกไป เช่น การให้ การส่งไป และการประทุษร้าย รวมถึงการใช้บทนามนามที่ประกอบด้วยปัญจมีและฉัฏฐี

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 12 ด้วยสมาธิ เหตุแห่งความเป็นพระอรหันต์ ทรงประกาศด้วยปัญญา เพราะว่าโสดาบัน พระผู้มีพระภาคตรัสว่า "เป็นผู้ทำให้บริบูรณ์ ในศีลทั้งหลาย" พระสกทาคามีก็อย่างน

เนื้อหาในบทนี้เน้นการประกาศคุณธรรมที่เกี่ยวข้องกับความเป็นพระอรหันต์ โดยแบ่งออกเป็นคุณ ๔ อย่าง รวมทั้งการนำทางให้บริบูรณ์ในศีล สมาธิ และปัญญา ให้ผู้อ่านได้เข้าใจถึงแนวทางการปฏิบัติในพระพุทธศาสนา โดยยก

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 29 ธัมมาธิปไตยยศีล (ศีลมีธรรมเป็นใหญ่) จึงทราบศีลเป็น ๓ อย่าง โดยเป็นอัตตาธิปเตยยศีลเป็นต้น ด้วยประการฉะนี้ [ ติกะที่ ๓] พึงทราบวินิจฉัยในติกะที่ ๓ ต่อไป

ในเนื้อหานี้ได้อธิบายเกี่ยวกับศีลที่มีความสำคัญต่อการปฏิบัติธรรม โดยแบ่งประเภทของศีลออกเป็น ๓ ประเภท ได้แก่ ปรามัฏฐศีล, อปรามัฏฐศีล และ ปฏิปัสสัทธศีล การระวังตัวในเรื่องอาบัติต่างๆ ของภิกษุสำคัญ เนื้อ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 30 เป็นวิสุทธศีลเป็นต้น ด้วยประการฉะนี้ [ ติกะที่ ๕ ] พึงทราบวินิจฉัยในติกะที่ ๕ ต่อไป ศีลที่สัมปยุตด้วยอริยมรรค ที่สัมปยุตด้วยอรหัตผล เป็น က ๔ และสามัญญ

เนื้อหาเกี่ยวกับศีลในวิสุทธิมรรค ชี้ให้เห็นถึงการจำแนกศีลออกเป็น ๓ ประเภท คือ กุศลศีล อกุศลศีล และ อัพพยากตศีล โดยยกตัวอย่างจาก teachings ของ พระธรรมเสนาบดีสารีบุตร ที่อธิบายลักษณะของศีลที่แตกต่างกันแ

* ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 141 ยังปัสสัทธิ ๒ อย่าง คือ กายปัสสัทธิ และจิตตปัสสัทธิให้เกิดบริบูรณ์ ปัสสัทธิเมื่อตั้งครรภ์ไปจนแก่ได้ที่ ย่อมยังสุขทั้ง ๒ อย่าง คือ กายิกสุข และเจตสิ

เนื้อหาวิเคราะห์ถึงสุขที่เกิดจากการกำจัดอาพาธในกายและใจ รวมถึงความสัมพันธ์ระหว่างปีติและสุขในบริบททางพระพุทธศาสนา นอกจากนี้ยังกล่าวถึงความแตกต่างระหว่างปีติที่เกิดจากอิฏฐารมณ์และสุขที่มีอยู่ตลอดเวลาซึ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 276 ให้รู้ ( ด้วย ) บ้าง เพราะเหตุนั้น จึงทรงพระนามว่า พุทโธ ด้วยเหตุ ดังกล่าวมาฉะนี้เป็นอาทิก็ได้ ก็แลเพื่อให้รู้ความข้อนี้ชัดนัยแห่งบาลี นิเทศก็ดี นัยแ

บทนี้อธิบายความหมายของชื่อ 'พุทโธ' ซึ่งหมายถึงผู้ที่ตรัสรู้สัจจะและนำสัตว์ให้รู้ ส่วนคำว่า 'ภควา' เป็นคำเรียกพระผู้มีพระภาคเจ้า ผู้มีพระคุณสูงสุด เป็นครูผู้สั่งสอนจากอุดมการณ์ต่างๆ คำว่า 'ภควา' มีการย

ประโยค - อภิปรายลำไวยากรณ์ สาทาและตัทธิ - หน้า 55 แทน จิต ศัพท์ ซึ่งแปลว่า "ตั้งอยู่แล้ว" ซึ่งเป็นริยากัต [ ศัพท์ที่ปัจจุบันในทิศลองได้ ] คำอธิบาย มีความจเป็นหลักสำคัญ ผู้ศึกษาพิพากษาให้เมื่อ

บทความนี้อธิบายเกี่ยวกับความสำคัญของการใช้ศัพท์ในภาษาไทย โดยมีการแบ่งประเภทของศัพท์และอธิบายถึงหลักการในลำไวยากรณ์ นอกจากนี้ยังกล่าวถึงอิทธิของศัพท์ที่มีการจัดแบ่งออกเป็น 13 หรือ 15 ประเภทตามคัมภีร์ต่

ประโยค -อธิบายลำไยบาวฤทธิ์ สมานและตัชจด - หน้าที่ 83 ทวิวิธี วิภาควิชา ทวิวิชา โดยส่วน ท. 2 ชื่อ ทวิวิชา. โสโจโจ้ ปลทน วิภาคเชน ปกโส โดยความจำแนก โดยบอก ชื่อ ปทโจ. สุดเตยน วิภาคเชน สุดโต โดยความจำแนก

เนื้อหานี้กล่าวถึงลำไยบาวฤทธิ์ในวิธีการต่างๆ โดยมีการอธิบายการจำแนกคำศัพท์ที่เกี่ยวข้อง เช่น ทวิวิชาและปัจจัยต่างๆ ที่ใช้ในวิชา รวมถึงตัวอย่างและความเข้าใจในวิธีการใช้ศัพท์ที่มีลักษณะคล้ายคลึงกัน โดยม

ประโยค- วิชาธรรมวินัย ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 6 [๔. ปัญญามีอิ๋ออย่าง] ปัญหาหมรรม (ข้อ ๔) ว่า "ปัญญามีอิ๋ออย่าง" มีวิชนาว่า โดยลักษณะคือความตรัสรู้สภาพแห่งธรรม ปัญญาอย่างดีจังหว่านั้น เป็น ๒ อย่าง โดย (

เนื้อหาเกี่ยวกับการเข้าใจปัญญาในวิชาธรรมวินัยแบ่งออกเป็นหลายประเภท เช่น โลเกะและโลคุตตร รวมถึงการจำแนกเป็นสาสละ อนาสะ และปัญญาในอริสัธ ๔ ที่มีการอธิบายความเชื่อมโยงกับชั้นเห็นและชั้นเป็น เราจะเห็นถึงค

ทราบโปรดทราบว่า รูปภาพนี้มีข้อความดังนี้: ประโยค - วิทยาธรรมแปล ภาค ๑ ตอน ๑ หน้า ๓๘ แม้แต่รูปเดียว อุปาทายรูปนี้มี ๒๔ อย่าง กับกุศลรูปที่ล่วงมาตั้งแต่ ๕ อย่าง เพราะฉะนั้น จึงเป็นรูป ๒๔ อย่าง ไม่หย่อ

บทความนี้เป็นการอธิบายเกี่ยวกับวิทยาธรรมที่กล่าวถึงรูปในรูปแบบต่างๆ โดยระบุว่ารูปมีทั้งหมด 24 ประเภท และอุปาทายรูป 5 ประเภท ซึ่งรวมถึงอัฐัมติคะ (รูปภายใน) และพาทีร (รูปภายนอก) โดยมีการใช้คำอธิบายจากอา

ประโยค : วิทยาภิรมภาค 3 ตอน 1 หน้า 42 อาหารนี้ ชื่ออาหารชูป รูปที่เกิดขึ้นแต่งปังอะไร ๆ ก็มีใช่ ชื่อเนวอาหารชนะอาหารชูป รูปที่เกิดแต่งปังอะไร ๆ ก็มีใช่ ชื่อเนวอุดอาหารชูป รูปที่เกิดแต่งปังอะไร ๆ ก็มี

บทความนี้พูดถึงอาหารชูปที่มีรูปแบบต่าง ๆ และอำนาจแห่งกัมมะที่มีผลต่อการรับรู้ในรูปแบบต่าง ๆ โดยเฉพาะรูปที่มีความสำคัญในทางวิทยาศาสตร์และปรัชญา รวมถึงวิญญาณและการรับรู้ทางสัมผัส เช่น การมองเห็น การได้ย